Een stukje lord of the rings

Kia Ora

De avond voordat de Waitomo verlieten hebben we eens lekker gek gedaan en ons getrakteerd op de (binnen Nieuw Zeelandse grenzen) wereld beroemde Curlie's burger, iets dat men MOET geproefd hebben als men in Waitomo is geweest. Het is een enorme burger met alles erop en eraan in verschillende varianten (Beef, fish, eggs, chicken enz). Daarbij namen we een lekker typiesch NZ-biertje waarvan we de naam al weer van kwijt waren terwijl ze het ons vertelde.

De voldende dag vertrokken we naar Rotorua met de meest briljanste buschaffeur tot nu toe genaamd Toddy. Vanuit Rotorua namen we een citybus naar Matamata. We dachten dar het een dorp van niets was, maar niets was minder waar. Eenmaal daar kwamen we erachter dat het toch een redelijk dorp was met genoeg winkels en eetgelegenheden. We kwamen daar om 17:03 aan en de informatiekiosk was net gesloten. Maar voor ons opende ze nog even snel de kiosk en vertelde waar we ons geboekte hostel konden vinden en hoelaat de eerste tours naar Hobbiton de volgende dag vertrokken.

De hostes van ons hostel was ontzettend aardig, we aten die zelfde avond een overheerlijke pizza bij power Pizza (probeer eens de BQQ Chicken pizza!!!). Diezelde avond troffen we nog twee vreemde Nieuw Zeelanders aan de pooltafel en maakte een kort babbeltje met weinig inhoud. De volgende dag begon het grote spectakel, op naar Hobbiton!!! Met een tour reden we naar wat ze daar noemen Shire's rest. Het was ontzettend mooi en hebben makkelijk over de 100 foto's geschoten in een goede 60 minuten. Helaas mogen we volgens een contract dat we daar moesten tekenen geen foto's op internet zetten, dus dat doen we ook niet (als men dat toch doet riskeerd men een boete 15.000 NZ dollar). Het was een wereldse dag!!!

De volgende dag vertrokken we naar Rotorua, een stad dat wij al snel de titel gaven Stinkiecity. Rotorua staat bekend om hun heet waterputten/bronnen dat heerlijk naar rotte eieren stinkt en overal door de stad te ruiken is. Een mooie stad, leuke argitectuur en zo maar de lucht zorgde ervoor dat we de volgende dag weer de benen namen naar Taupo. Onderweg maakte we nog een stop in Red woods, de naam zegt het al, de bomen kleuren daar schitterend rood tot aan de kruin waar het overloopt in groen gebladerte. Ook maakte we nog een stop bij een ruig stukje water van de langste rivier van NZ, Sweet as!

Taupo ook een vrij grote stad voor NZ-begrippen, het ligt aan het grootste meer van NZ. Daar hadden we heerlijk weer en we boekten een wandeling. Hellaas werd die op het laatse moment gecanceld vanwege de harde wind die stond en de wandeling en beklimming levensgevaarlijk maakte. Dus boekte we de wandeling voor de dag erna. We zijn die dag dan maar naar een warmwaterbron gegaan (het stikt in NZ van deze bronnen), en hebben daar heerlijk gebadderd in het warme water. Na een lekkere rustdag troffen we oude bekende, het zweedse koppel waar de in hot water beach veel mee hadden opgetrokken. We zijn nog samen naar de cinema (sherlock holms 2)gegaan en hebben lekker bijgekletst. De volgende dag begon de wandeling van 19.4 km en moesten om 5 uu het nest uit.

De wandeling was schitterend (alweer)! We waande ons werkelijk in hartje Middel aarde en voelde ons deel van the fellowship. We liepen dwars door Mordor (lord of the rings). We gavven gollum een handje en Sauron een knipoog en wandelde zelfs lang Mount Doom, die moest natuurlijk ook vanuit de top bekenen worden. Nog nooit z'n stijle beklimming gedaan, er waren geen wandelpaden, daar was het te stijl voor. je kon hem alleen beklimmen door kruipend je omhoog te trekken, het uitzicht was opnieuw, waanzinnig!!! De afdaling ging een stuk sneller, de rest van de tocht troffen we nog een paar stinkputten en bergen en na 19,4 km waren we blij dat de schoentjes uit mochten, maar het was het meer dan waard.

De volgende dag maakte we nog een bezoek dat velen zullen herkennin opnieuw uit de film lord of the rings, the forbidden pool, waar faramir gollum vangt. De volgende dag reisde wij als enige van de bus af naar het kleinste gat van NZ (leek wel een spookstad), National parkl village, we namen afscheid van de zweden en zochten ons hostel. Uiteindelijk vonden we ons hostel en namen lekker de verdiende rust na al deze avonturen...