Een zuidelijke stedentrip

Wanaka, 16/02/12-19/02/12.

Nadat we het avontuur van Franz Josef achter ons laten, rijden we met de kiwibus een nieuw tegemoet. Samen met onze nieuwe vriendinnen beter bekend als Mir & Mir dan Mirjan en Mirian, namen we een kamer in het Base hostel. De volgende dag Gingen we flink ruig doen op de moutainbike track, nou-nou-phoephoe, dat was spannend. Roel en Ingrid reden wat onzeker achter hun fanatieke gids Mirjan aan. Uieindelijk kwam iedereen heelhuids weer bij het hostel aan, wauw, wat een wonder.

De volgende dag besloten we eens lekker gek te doen. Met ze vieren gingen we lekker uiteten ergens bij een snack-restaurantachtig iets en aten daar lekkere pizza met friet en fris, hmmmmmmmmm!!! De eigelijke dag van vertrek viel een beetje tegen. Het komt erop neer dat de kiwibus vol was en wij op de standby list stonden, dit betekende voor ons nog een extra dagje Wanaka. Dus namen we een beetje teleurgesteld afscheid van Mir & Mir die gelukkig wel met de bus verder konden.


Queenstown, 19/02/12-22/02/12.

Oke, dat laatste was een beetje zuur,maar gelukkig hebben we ons die dag nog prima vermaakt. Omdat het niet zeker was of we de kiwibus de volgende dag wel konden nemen, besloten we mee te rijden met twee aardige jonge reizigers uit Zwitserland en Duitsland die een eigen auto hadden gehuurd. De rit in de auto was erg gezellig en we babbelde flink wat af met ze vieren.

In Queenstown zijn we met de gondel naar het topje van de berg gegaan waar je allerlei stoere adrialine activiteiten kon doen, zoals bungijump en parasail, maar voor ons was een rit met de gondel en 3x de ludge wel stoer genoeg. Vooral Roel had moeite met de hoogte tijdens de gondelrit. Queenstown is een leuke en vrolijke stad, licht aan een mooi meer en is net als Wanaka aan alle kanten omsingeld door mooie bergen. Hadden wij even geluk dat we tijdens onze dagen in Queenstown heerlijk weer hadden.


Dunedin, 22/02/12-26/02/12.

Dunedin, een stadsnaam dat we nog altijd niet helemaal correct uitspreken (meer zoals Dindin), is een plek waar we al lange tijd naar uit kijken. Na het zonnige Queenstown volgde er een aantal regenachtige en grijsweer-dagen. Maar dat hinderde niet. De eerste dag begon opvallend wanneer we een oude bekende troffen. Tambet, een jongeman uit Estland die we nog kennen van hot waterbeach. Ondertussen had hij een baan gevonden in Dunedin, hij nam ons naar zijn werk terwijl hij trots vertelde over al dat geen wat hij daar nu deed (we snappen het nog steeds niet). Hij stelde ons voor aan zijn baas, een aantal colega's en een vriendcollega genaamd Adam. Na een vrolijk babbeltje stelde ze voor om een avond naar het strand te rijden ompinguins te spotten, iets waar wij geen nee tegen zeiden, een gratis tour sla je natuurlijk niet af.

De tweede dag brak Roels grote momment aan, de dag waarop we de chocoladefabriek zouden bezoeken. Ingrid had er een flinke kluif aan om roel uiteindelijk uit de fabriek te krijgen. De tour was echt leuk en leerzaam rn natuurlijk konden we het niet laten van het overheerlijke choco te smullen!!!

Dunedin is een grote en mooie stad, of het nu goed, slecht of nog slechter weer is, je komt altijd veel mensen tegen op straat. We glipte nog even snel een kunstmuseum in, een paar winkels en uiteindelijk onze eigen keuken van het hostel, want er moet natuurlijk ook gekookt worden. Heerlijk, koken in een te kleine ruimte, met te weinig kookpitjes met te veel mensen, ook dit zien wij als een leerzame ervaring, haahaa.

Op vrijdagavond , bezochten we opnieuw Tambet en Adam. Ze trakteerde ons op een pizza en een lekker NZbiertje em reden ons daarna naar het strand. Wauw... schitternd, ja het waaide een beetje, maar we hadden die dag het beste weer van die week, de lucht was helder blauw en we hadden een lekkere namiddagzon. We slenterde over het strand na een strandhutje waar Tambet en Adam een overheerlijke pompoensoep voor ons maakte...ja..ook dat was nieuw voor ons, terwijl wij druk uitkeken naar de pinguins. Uiteindelijk vonden we maar twee pinguins maar ook heel veel zeeleeuwen, was erg leuk om te zien. We bleven er totdat het echt koud begon te worden, niet erg want het werd ook al erg donker. Adam vertelde ons zoveel mogelijk over de cultuur, studentengebruiken en dingen die we echt moesten weten van Dunedin. We bedankte onze nieuwe vrienden toen ze ons af zette bij ons hostel.


Invercargill, 26/02/12-29/02/12.

Een appart stadje, leuk om hier te zijn. Het lijkt af de gebouwen in de stad niet bij elkaar passen. Zo staan hier geweldige bouwwerken die je alleen zou verwachten in grote rijke steden en tegenlijkertijd ook tientalle bouwvallen. De stad is te groot voor te weinig mensen, zelfs met goed weer lijken de mensen de straatjes niet te kunnen vullen. Ondanks dit alles is het ook hier een feest voor ons, hier even te mogen zijn. We hebben lekker de stad verkend en vooral even tot rust gekomen, zodat de vele indrukken van de afgelopen dagen even tot ons kunnen doordringen. Vandaag hebben we even een nieuwe planning gemaakt voor de komende dagen. Iets waar we werkelijk naar uit kijken, Milford Sound, we komen eraan!!!